Uw beton uitbreken wordt geld waard
Vlaanderen trekt vijf miljoen euro uit voor burgers, bedrijven en lokale overheden die grondverhardingen in beton of asfalt uitbreken en vergroenen.
Veertien procent van Vlaanderen is vandaag verhard. ‘Dat leidt ertoe dat het regenwater dat op die plaatsen neervalt vaak meteen in de rioleringen verdwijnt, in plaats van ter plaatse in de grond te dringen’, zegt Patrick Willems, professor waterbouwkunde aan de KU Leuven. Rioleringen kunnen bij zware regens die hoeveelheid neerslag niet aan, waardoor er wateroverlast ontstaat.
Daarnaast is er het fenomeen dat in Vlaanderen vaker begint op te duiken: bij warme zomers houdt het beton en asfalt de hitte vast. ‘Daardoor koelt het ’s avonds minder snel af’, zegt minister van Leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V).
Betonstop
In het kader van de betonstop – tegen 2040 mag er geen nieuwe open ruimte worden aangesneden – neemt Schauvliege een opmerkelijk initiatief: de ‘ontharding’. Ze maakt 5 miljoen euro vrij als subsidie voor particulieren, bedrijven, scholen of lokale overheden die verhardingen in beton of asfalt definitief uitbreken.
‘Dat kan bijvoorbeeld gaan om een burger die een boerderij erft, de aanpalende schuren sloopt, de betonnen stalvloeren uitbreekt en die oppervlakte vergroent’, zegt Schauvliege. Maar ook bedrijven kunnen meedingen naar de subsidies. Denk aan een supermarkt die haar volledig geasfalteerde parking verandert in een ‘groene’ parking, waar het water wel in de ondergrond kan doorsijpelen. Of een school die een grote, verharde speelplaats vervangt door een milieuvriendelijker alternatief.
Bij overheden wordt dan weer gedacht aan industrieterreinen, ‘berucht voor het verharden van elke vierkante centimeter oppervlakte’, aldus professor Willems.
14 procent verhard
Hij juicht de ‘onthardingsijver’ van de Vlaamse regering toe. ‘Omdat de gevolgen van verhardingen – zware wateroverlast bijvoorbeeld – vaak pas kilometers verder aan de oppervlakte komen, is het soms moeilijk om mensen hun verantwoordelijkheid te laten opnemen. Een financiële stimulans kan hen wel over de streep trekken.’
Voor Willems mag de verharding van Vlaanderen – vandaag 14 procent – niet nog verder stijgen. ‘Hopelijk daalt ze door dit soort ingrepen. In vergelijking met onze buurlanden is dat sowieso een zeer hoog cijfer.’ Ter vergelijking: in de jaren 70 was in Vlaanderen nog maar vier à vijf procent verhard.
Daarnaast is er het fenomeen dat in Vlaanderen vaker begint op te duiken: bij warme zomers houdt het beton en asfalt de hitte vast. ‘Daardoor koelt het ’s avonds minder snel af’, zegt minister van Leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V).
Betonstop
In het kader van de betonstop – tegen 2040 mag er geen nieuwe open ruimte worden aangesneden – neemt Schauvliege een opmerkelijk initiatief: de ‘ontharding’. Ze maakt 5 miljoen euro vrij als subsidie voor particulieren, bedrijven, scholen of lokale overheden die verhardingen in beton of asfalt definitief uitbreken.
‘Dat kan bijvoorbeeld gaan om een burger die een boerderij erft, de aanpalende schuren sloopt, de betonnen stalvloeren uitbreekt en die oppervlakte vergroent’, zegt Schauvliege. Maar ook bedrijven kunnen meedingen naar de subsidies. Denk aan een supermarkt die haar volledig geasfalteerde parking verandert in een ‘groene’ parking, waar het water wel in de ondergrond kan doorsijpelen. Of een school die een grote, verharde speelplaats vervangt door een milieuvriendelijker alternatief.
Bij overheden wordt dan weer gedacht aan industrieterreinen, ‘berucht voor het verharden van elke vierkante centimeter oppervlakte’, aldus professor Willems.
14 procent verhard
Hij juicht de ‘onthardingsijver’ van de Vlaamse regering toe. ‘Omdat de gevolgen van verhardingen – zware wateroverlast bijvoorbeeld – vaak pas kilometers verder aan de oppervlakte komen, is het soms moeilijk om mensen hun verantwoordelijkheid te laten opnemen. Een financiële stimulans kan hen wel over de streep trekken.’
Voor Willems mag de verharding van Vlaanderen – vandaag 14 procent – niet nog verder stijgen. ‘Hopelijk daalt ze door dit soort ingrepen. In vergelijking met onze buurlanden is dat sowieso een zeer hoog cijfer.’ Ter vergelijking: in de jaren 70 was in Vlaanderen nog maar vier à vijf procent verhard.